Jednoaktówka ta nosi w oryginale tytuł Les Cloisons. Tytuł ten oznacza – ograniczenia, przegrody. Bohaterów oddzielają ściany pokoju hotelowego i one właśnie są materializacją psychicznej bariery, czy też „przegrody”, która uniemożliwia kobiecie i mężczyźnie poznanie się. Jest to właśnie miniatura dramatyczna opowiadająca o niepoznaniu się. Starają się wsłuchać w odgłosy dochodzące z sąsiedztwa i nawiązać kontakt poprzez dźwięki. Usiłują również wyobraźnią, jakby telepatycznie, przeniknąć ścianę oddzielającą ich pokoje w małym staroświeckim paryskim hoteliku. Nawiązuje się pomiędzy nimi subtelna gra, która polega na sygnalizowaniu sobie uczuć przy pomocy otwarcia okna, wody w łazience, czy zaciągnięcia firanki. W słuchowisku supremacja dźwięku jest sama przez się zrozumiała i staje się jednym z bohaterów. Język dźwięku to sposób porozumiewania się w realnym planie.
A lie has no legs - kłamstwo nie ma nóg. (kłamstwo ma krótkie nogi). (kłamstwo ma krótkie nogi) Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba /Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba. . . Tęskno mi, Panie. . . Do kraju tego, gdzie winą jest duża Popsować gniazdo na gruszy bocanie, Bo wszystkim służą. . . Tęskno mi, Panie. . . Cyprian Norwid (1821 - 1883) Aby zło zatriumfowało, wystarczy, by dobry człowiek niczego nie robił. Edmund Burke (1729-1797) Esteta to człowiek pozbawiony wszelkiej wolności odbioru i sądu. Ferro ignique - żelazem i ogniem (ogniem i mieczem); taktyka podboju i palenia ziemi.
